۱۳۸۹ خرداد ۹, یکشنبه

فردای ایران

روزنامه نگار آزاد
در هر جامعه ای که دولتمردش انتقاد را باعث فروپاشی نظام و حکومت بداند در مسیری قرار دارد که هیچ اسمی نمی توان گذاشت جز استبداد و دیکتاتوری و تمامیت خواهی آقایون مملکتی در تخت و سلطنتی نشسته اند به نام دین و اسلام را کارخانه نان درآوردن خود قرار داده اند . حکومت های ایدئولوژی تاریخ مصرفی برای خود دارند که بعد از انقضای مدت تعیین شده جامعه رو به دموکراسی خواهد رفت .


با ایجاد اتاق فکر و مباحثه در داخل ایران می توان آموزشهای لازم برای رسیدن به یک حکومت سکولار و مردم سالار و لیبرال دموکراسی را داشت .

ترس آقایون مملکتی از دانشجویان و فرهیختگان داخل و خارج از کشور است که نقش تعیین کننده سیاستهای کلان اپوزیسیون را افکار دانشجویی و روشنفکری عهده دار است که با برقراری یک مباحثه و یک مجمع و همفکری اپوزیسیون و اتحاد برای آزادی می توان کشور را از مسیر خشونت با صلح و آرامش به دموکراسی و مردم سالاری برسانند . حکومتی که خود خشونت را ترویج داده و تمامی حرکتهای مدنی صلح آمیز و راهپیمایی های سکوت را به خشونت می کشاند. در این اوضاع سهم من و تو از این دموکراسی که قرار است بر ایران حاکم شود رای آزاد است رای به ایرانی دور از استبداد و دیکتاتوری و رای به آبادانی کشور و شکل گیری احزاب مختلف برای بهبود روند دموکراسی در ایران پس از همین حالا نگاه می کنیم به آینده کشور که فردای ایران از آن من و تو است و فرزندانمان در این کشور می توانند نقش محوری و نگهدارنده دموکراسی و یک حکومت سکولار و مردم سالار باشند حکومتی که با رای اکثریت کشور را اداره می کند و حقوق اقلیت و قومیت ها را حفظ می کند حقوق شهروندی جاری می شود و حقوق بشر کورش را بیدار می کند که ای کورش از این پس راحت بخواب که ما بیداریم و حقوق بشر دیگر در ایران با بر آمدن دموکراسی ضایع نخواهد شد .

هیچ نظری موجود نیست: